Երբ մորս աչքից արցունք է գալիս,
Ինձ թվում է, թե անձրևն է լալիս...
Երբ երկնքում մեծ արևն է շողում,
Ինձ թվում է, թե մայրս է ժպտում...
Երբ երազումս հրեշտակ եմ տեսնում,
Ինձ թվում է, թե մորս եմ տեսնում...
Իսկ երբ ծաղկունքը բացվում է կրկին,
Ինձ թվում է, թե` մայրս է անգին:
Նուրիջանյան Նունե, 7 տ.
Комментариев нет:
Отправить комментарий