ՀԱՀԳԲ հայտարարությունը

Աստ կու գանք յստակացնելու, որ մեր կազմակերպութեան կողմէ, ոեւէ հայ հետազօտողի կամ գիտաշխատողի հասցէին, ոչ մէկ սպառնական կամ արհամարհական յայտարարութիւն հրապարակուած է:

Ընդդիմախօսութիւնն ու բազմակարծութիւնը` ազատ արտայայտուելու իրաւունքի նկատմամբ յարգաքն ու անոր պաշտպանութիւնը կը նկատենք բոլորիս, այդ շարքին նաև մեր կազմակերպութեան սկզբունքային պարտականութիւնը` անկախ արտայայտուած տեսակէտի բովանդակութենէ:

Հայ հասարակութիւնը անտեղի լարուածութիւններէ հեռու պահելու մտահոգութենէ մեկնած, բոլոր հետազօտող հայորդիներուն կը յորդորենք, գիտաշխատողին և հետազօտողին վայել կեցուացքով, խուսափին անհիմն և անճիշտ վերագրումներէ և զրպարտութիւններէ, ըլլան աւելի առարկայական և շրջահայեաց:

Կոչ կ’ուղղենք նաև Հայ նորագոյն ազգային ազատագրական պայքարի մէջ ներդրողներուն` մեր բոլոր համակիրներուն, որ իրենց դրսեւորումերուն մէջ ըլլան աւելի զուսպ, համոզուած մնալով, որ մեր պայքարի բուն հզօրութիւնը, մեր ժողովուրդի դատի իրաւացիութենէն և արդարացիութենէն է պայմանաւորուած:

Զէնքով կարելի է պատերազմել, իսկ յաղթել կարելի է միայն բարոյականութեամբ:

Վերջնական յաղթանակը հայ ժողովրդինն է:

04-08-2011

ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ԱԶԱՏԱԳՐՈՒԹԵԱՆ

ՀԱՅ ԳԱՂՏՆԻ ԲԱՆԱԿ

Արմեն Դիլանյան և Արա Պապյան, ABC TV, 03.08. 2011թ.

Մի փոքր "VivaCell-MTS"-ի մասին

2010թ. ապրիլ ամսին ««1,500,000+1» Հայրենիք – Սփյուռք Մշակութային Կամուրջ» ՀԿ-ն (այսուհետ` Կազմակերպություն), համաձայն իր դիմումի, պայմանագիր է կնքում «VivaCell-MTS»-ի հետ, ըստ որի` իրավունք է ստանում «NIKITA mobile» ընկերությունից ձեռք բերել կարճ համար, որի վրա հայ ազգաբնակչության կողմից կատարվելու էր դրամահավաք, որի արդյունքում ստացված գումարն ուղղվելու էր Ցեղասպանության ճանաչման ուղղված ծրագրերի և մի շարք այլ միջոցառումների իրականացմանը: Միաժամանակ, ըստ այդ պայմանագրի, «VivaCell-MTS» կազմակերպությունը պարտավորվում էր պայմանագրի կնքման օրից սկսած մինչև 2010թ. ապրիլի 24-ը, կարճ հաղորդագրությունների միջոցով, տեղեկացնել իր բաժանորդներից 1 մլն հոգու` այդ դրամահավաքի մասին: Հետագայում այդ տեղեկացնող sms-ների գումարը գանձվելու էր դրամահավաքից ստացված գումարից, իսկ գումարի մյուս մասը փոխանցվելու էր Կազմակերպության հաշվեհամարին: Պայմանավորված ժամկետներում տեղի է ունենում դրամահավաք: Մեզ ցավոք սրտի հայտնի չէ ուղարկված sms-ների իրական քանակը, սակայն մոտ 250 sms-ներ ուղարկվել են հաստատ: Հավանաբար չեն ուղարկվել նաև այն տեղեկացնող 1 մլն sms-ները, որոնք պետք է ուղարկեր «VivaCell-MTS» ընկերությունը:

Տեղեկացնում ենք, որ դրամահավաքից հետո առ այսօր, «VivaCell-MTS»-ի կողմից որևէ գումար չի փոխանցվել Կազմակերպության հաշվեհամարին, իսկ Ռալֆ Յիրիկյանի տված անձնական այցեքարտում առկա բոլոր համարներով պատասխանում են վերջինիս աշխատակիցները` տարատեսակ ու անհեթեթ պատճառաբանություններով, իսկ ինքը` Ռալֆը, չկա…

Այդ «բարեգործը», որն իրականում կատարում է որոշ պաշտոնյաների առաջադրանքներ` անվանելով դրանք «բարեգործություն», խաղալով ժողովրդի զգացմունքների հետ և լուսաբանելով այն հեռուստաընկերությունների և այլ ԶԼՄ-ների միջոցով, այսօր ևս խաբում է ժողովրդին. ուշադրություն դարձրեք` վերջին ժամանակներում որքա'ն է ավելացել «VivaCell-MTS»-ի բջջային և հատկապես 3G internet ծառայություններից դժգոհ բաժանորդների թիվը: Հիշենք նաև, որ «VivaCell-MTS»-ն այժմ իրականացնում է ակցիա` կապված USB մոդեմով 3G internet-ին բաժանորդագրվելու հետ: Մարդիկ ձեռք են բերում այն «մատչելի» գնով (ի դեպ, համեմատեք գանձվող գումարի դիմաց տրվող ինտերնետ կապի որակն ու արագությունն օրինակ այն փաստի հետ, որ ՌԴ-ում 25 մեգաբիթ արագություն ունեցող անսահմանափակ ինտերնետն արժե ամսեկան 360 ռուս. ռուբլի, ինչն համարժեք է մոտ 4500 ՀՀ դրամին), օգտագործման առաջին օրերին բաժանորդներն ունենում են նորմալ աշխատող կապ, իսկ այնուհետև` այն այնքան է որակազրկվում, որ պարզապես անհնար է լինում օգտվել ինտերնետից. սա որպես արձանագրված փաստ (ի դեպ, երևի նկատած կլինեք, որ նման դեպքերում, երբ փորձում եք պրոբլեմի պատճառը ճշտել` կապվելով «VivaCell-MTS»-ի օպերատորներից որևէ մեկից կամ նրանց համակարգչային «մասնագետից», մեղավորը ձեր համակարգչում առկա հակավիրուսային /antivirus/ ծրագիրն է լինում… զավեշտ): Մենք հակված ենք կարծելու, որ սա արվում է միտումնավոր, քանզի, երբ ինտերնետ ծառայությունից դժգոհ բաժանորդը ցանկանում է խզել «VivaCell-MTS»-ի հետ ունեցած պայմանագիրը, նրա առջև դնում են այնպիսի պայմաններ, որ նա նախընտրում է առանց ինտերնետ օգտագործելու հնարավորության յուրաքանչյուր ամիս պարտաճանաչ կերպով վճարել սահմանված ամսեվարձը` մինչև որ լրանա պայմանագրի կնքման մեկ տարին, որի ընթացքում բաժանորդներն ուղղակիորեն գերի են ընկնում այս անորակ ծառայության ձեռքին: Արդյունքում ստացվում է չօգտագործված, բայց այնուամենայնիվ վճարված ինտերնետ կապ, այսինքն ավելցուկ, արը կարելի է նորից վերավաճառել, և այդպես շարունակ…

Ինչևէ, խաբեությունները միշտ եղել են, կան ու կլինեն, սակայն ամեն բան ունի ր չափն ու սահմանը:

Անկատար մնացին թե' Հայոց Ցեղասպանության ճանաչմանն ուղղված  ծրագրերը, թե' արցախյան պատերազմի ազատամարտիկների, Հայրենական Մեծ պատերազմի և ՆԳՆ վետերանների հետ կապված ծրագրերը, ինչպես նաև այլ միջոցառումներ:

Կազմակերպությունն իր խորը ցավն ու դժգոհությունն է արտահայտում վերոհիշյալ կազմակերպությունից և հավելում, որ այդ գործողությունները որակվում են որպես հայ ժողովրդին, Հրանտ Դինքին, Հայոց Ցեղասպանությանը դեմ կատարված ակտեր, այն է` հայադավ գործունեություն…

Սպասեք հաջորդ համարներում ևս մեկ հոդված «VivaCell-MTS»-ի մասին, թե ինչպես հանուն ռադիոծածկույթի ընդլայնման ոչնչացվեցին մի շարք հնագիտական պեղունմեր և պետության ձեռքից թաքուն կերպով խլվեց այդ տարածքի բազմադարյա շերտերը պեղելու և ազգային հարստությունները շատացնելու հնարավորությունը: Այս ամենը փաստերով կներկայացվի առաջիկայում:

««1,500,000+1» Հայրենիք – Սփյուռք Մշակութային Կամուրջ» ՀԿ հիմնադիր նախագահ, «ՀՈՐՈՎԵԼ» շաբաթաթերթի խմբագրապետ, «Ուխտ Հայրենյաց» շարժման նախագահ` Արման Ավետիսյան

Այսպես եղավ...

Սկիզբը նախորդ համարներում...

Թուրքական բռնապետության դեմ ազատագրական պայքարի ջատագովները բալկանյան ժողովուրդներն էին, որոնք ամբողջ 19-րդ դարի ընթացքում կռիվ մղեցին հանուն ազատության: Այդ կռիվն ընթանում էր Ռուսաստանի և Եվրոպական տերությունների շահերի բախումով: Սլավոնական ժողովուրդների ամեն մի առաջընթաց քայլ տեղի էր ունենում եվրոպական դիվանագիտության հրահրիչ և հակասական գործողությունների պայմաններում:

Հայկական հասարակական-քաղաքական շրջաններն սկզբից չափավոր, բայց չափազանց զգայուն, ապա` ավելի ակտիվորեն արձագանքում էին բալկանյան ժողովուրդների պայքարին, ոգեշնչվում նրանց հաջողություններով:

Օսմանյան կայսրության փլուզմամբ նոր պետությունների ձևավորման խնդիրը վերածվում էր միջազգային քաղաքականության, եվրոպական դիվանագիտության առավել սուր, պատերազմական պրոբլեմի: Մեծ տերությունները գոտեմարտի էին բռնվում  աշխարհի վերաբաժանման, օսմանյան ժառանգությանը տիրանալու համար:

19-րդ դարի 70-ական թվականներին Բալկաններում միահյուսվում և բախվում էին Եվրոպայի ցամաքային տերությունների շահերը: Ռուսաստանի նպատակն էր` ելք ունենալ դեպի Միջերկրական ծով, ապահովել հարավային սահմանները: Այդ շահերը համընկնում էին Բալկաններում ծավալված ազգային-ազատագրական շարժման հետ:

Ռուսաստանը` Բալկանյան սլավոնների պաշտպանի, իսկ Ավստրո-Հունգարիան` հակառակորդի դերում էին: Ավստրո-Հունգարիայի հակառուսական դիրքորոշմանը զուգահեռ Բալկաններում և Մերձավոր Արևելքում Ռուսաստանի գլխավոր հակառակորդը Անգլիան էր: 1870 թ. Ֆրանս-պրուսական պատերազմում Ֆրանսիայի պարտությունն Անգլիային հույս տվեց ազատվել Ֆրանսիայի մշտական մրցակցությունից: Սա էր գլխավոր դրդապատճառը, որ Բրիտանական կառավարությունը 19-րդ դարի 70-ականներին հանդես եկավ օսմանյան կասյսրության տարածքային ամբողջականության պաշտպանի դերում` հուսալով տնտեսապես և քաղաքականապես իրեն ենթարկել տարածաշրջանը:

Բալկաններում հակաթուրքական ազգային-ազատագրական շարժման վերելքը և եվրոպական տերությունների շահերի բախումն առաջացրին ճգնաժամ, և 1875-1878 թվականներն սպառնացին պատերազմի մեջ ներքաշել ողջ Եվրոպան:

Նոր փուլ թևակոխեց պայքարը Բոսնիայում և Հերցեգովինայում: 1875թ. Ապստամբները մանիֆեստով դիմեցին Եվրոպային. «…նա, ով չի ճանաչում թուրքական բռնակալությունը և ականատես չի եղել քրիստոնյա ժողովուրդների տառապանքներին, չի կարող պատկերացնել, թե ինչ է Ռայան, որը ծնված է հավիտենական գերության համար: Մեր հողի ամեն կտորը ողողված է մեր նախնիների արյամբ ու արցունքով: Ռայան վճռել է կռվել ազատության համար…»: Բոսնիային ու Հերցեգովինային արձագանքեց Բուլղարիան:

Բարձր Դուռը որոշել էր լռեցնել մի բուռ ժողովրդի, որը համարձակվել էր ձայն բարձրացնել հանուն մարդկային արժեքների և ազատության:

ՇԱՐՈՒՆԱԿԵԼԻ...

Հայեր, միացե'ք...

Թուրքակական քաղաքական վերնախավի կոշտ արձագանքի բուն դրդապատճառների մասին

1. Քաղաքական ինքնախաբերության շրջափուլի ավարտը Թուրքիայի համար։

Ճշմարիտն ասած այդքան կոշտ արձագանքելու առիթ եւ հնարավորություն չէր տալիս ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանի պատասխանը ուսանողի հնչեցրած հարցին։ Ավելին՝ այնտեղ կար իրավահաջորդության խնդիրը այս պահին շրջանցելու իրողություն, որը պետք է, որ դրական ընկալվեր թուրքական կողմից։ Ուրեմն խնդիրը մեկ այլ տեղում է։ Փորձենք թափանցել դրա խորքը։

Թուրքակական քաղաքական ներկայի վերնախավի առաջ ծառացած խնդիրները նվազագույնը երեքն են՝ քրդական հարցը, Հայաստան-Թուրքիա հարաբերությունների հարցը, տարածաշրջանային ռազմա-քաղաքական զարգացումներին լիարժեք ընդգրկվելու հարցը։

Ներքին եւ արտաքին քաղաքականություն մշակելիս ու իրականացնելիս ինքնախաբեությամբ առաջնորդվելը, հնարավոր է, օգնում է ավելի հանգիստ տանել անկումներն ու ձախողումները, բայց չի օգնում կարգավորել խնդիրները։

Այդպես է եւ վերը նշված խնդիրների դեպքում։ Պարզվում է քրդական հարցը կարգավորելու համար բավարար չեն քրդերին ինքնավարություն տրամադրելու խոստումներն ու ժամանակ շահելու փորձերը, Հայաստան-Թուրքիա հարաբերությունների կարգավորման համար բավարար չեն Հայաստան-Թուրքիա Արձանագրությունները ստորագրելը եւ կարգավորման վերաբերյալ ձեւական գործընթացները, տարածաշրջանային զարգացումներում բավարար չեն պարտավորություններ ստանձնելու մասին հաճախակի հնչող հավաստիացումները, թեկուզ Թուրքիայի արտգործնախարարի հայտարարությունների մակարդակով։

Կրկին հաստատվում է, որ ճիշտ էր ԱՄՆ 28-րդ նախագահ Վուդրո Վիլսոնը, ով տարածաշրջանային խնդիրների համար առաջարկում էր Քրդական օջախ, Հայաստան-Թուրքիա սահմանազատման Իրավարար վճիռ, տարածաշրջանային հակամարտությունների արդարացի կարգավորում եւ տարածաշրջանային զարգացումների համար երկարատեւ խաղաղություն։

Որովհետեւ քրդական հարցը քաղաքական ինքնախաբեության հետեւանքով ոչ թե կարգավորվում է, այլ զարգանում, ծավալվում, թեժանում, Հայաստան-Թուրքիա սահմանազատման հարցերը Արձանագրությունների ստորագրումով, ոչ թե կարգավորվում են, այլ նոր որակ եւ հնչեղություն ստանում, հարեւանների հետ խնդիրները ոչ թե զրոյանում են, այլ լարվում, ընդ որում՝ բոլոր ուղղություններով։

Ավելին՝ քաղաքական ինքնախաբեության այսօրինակ ծավալումներն իրենց հերթին պատճառ են, որ արտերկրում ապրող հայությունը եւ հայության ազգային-քաղաքական ուժերը մտածեն Արեւմտյան Հայաստանի Հայերի իրավունքները պաշտպանելու եւ հետապնդելու իրավահաջորդության հարցերի մասին, ինչի արդյունքում Արեւմտյան Հայաստանի Ազգային Խորհուրդը հայտարարեց Արեւմտյան Հայաստանի Վտարանդի Կառավարության ստեղծման մասին։ Եւս մեկ ճշմարտության ժամ։

Եւ հանրապետական Թուրքիայի ներկայի քաղաքական վերնախավի աննախադեպ ու անհասկանալի կոշտ արձագանքը ՀՀ նախագահի խոսքին քաղաքական ինքնախաբեությունից սթափվելու ցավագին փաստի արձանագրումն է, հաստատ։ Եւ խնդիրը բոլորովին էլ այն չէ, որ վերջապես ստեղծվել է Արեւմտյան Հայաստանի Հայերի իրավունքներին հետամուտ պետական սուբյեկտ, այլ այն, որ առաջադրված բոլոր խնդիրներում թուրքական ներքին, թե արտաքին քաղաքական կողմնորոշումները տապալվել են։

Կա ավելին՝ հնչել է ճշմարտության ժամը եւ թուրքական քաղաքական վերնախավը պատասխանելու է հիմնական, առանցքային հարցադրմանը՝ Թուրքիան ստանձնում է, արդյոք, դերակատարություն տարածաշրջանային ռազմա-քաղաքական զարգացումներում, թե ոչ։ Ստաձնել նշանակում է նոր իրական խնդիրներ Իրաքի, Իրանի, Սիրիայի… եւ քրդերի հետ։

2. Քաղաքական ինքնախաբեության իրական սպառնալիքը պետությունների ու ժողովուրդների կյանքում։

Ահա այստեղ է թաքնված լարվածության, անհագստության, հիստերիայի հասնող անորոշության պատճառը, որովհետեւ որոշում ստանձնելը մեկ խնդիր է, այն իրականացնելը մեկ այլ։ Որովհետեւ որոշում կայացնելը այլ պատասխանատվություն է ենթադրում, իրականացնելը բոլորովին այլ…

Որովհետեւ 21-րդ դարի սկզբին արեւմուտքի կողմից Թուրքիայի վրա դրված է Բալկաններ - Միջին Արեւելք - Կովկաս - Աֆղանստան գծով պատերազմական (եւ մարդկայնության դեմ) նոր հանցագործություններ իրականացնելու հանձնառություն:

Որովհետեւ ճշմարտության ժամը հնչել է, ստանձնած պարտավորությունները իրականացնելու ժամանակը հասունացել, իսկ դա նշանակում է, ոչ թե զրոյական խնդիրներ հարեւանների հետ, այլ ճիշտ հակառակը։ Դա նշանակում է խնդիրներ բոլոր հարեւանների հետ, ավելին՝ նշանակում է խնդիրներ մի քանի ճակատների վրա, միաժամանակ։

Այս դեպքում պատմության չիմացությունը կամ դրա կեղծարարությունը չի ազատում սպառնալիքներից ու դրանից բխող պատասխանատվությունից, մանավանդ որ այդ սպառնալիքների հետեւանքում, այս անգամ եւս, երկիրը կարող է ենթարկվել ճիշտ այն ցնցումներին, ինչին ենթարկվեց Օսմանյան կայսրությունը 1914-1918 թվականներին։

Այլ հարց է, որ այս դեպքում պատմությունը կարող է կրկնվել թուրքական մասով միայն, քանի որ քաղաքակրթական ճանապարհները հնարավոր է անցնել անվերջ, սակայն ընդդեմ քաղաքակրթության ճանապարհները՝ մեկ փորձության մեջ, այն էլ՝ ի վերուստ սահմանված մեկ ժամանակահատվածի կտրվածքով միայն։

Այս իմաստով նույնպես մի շրջափուլ ավարտվել է, եւ քննություն հանձնելու ժամանակը եկել է. սա է թուրքակական քաղաքական վերնախավի անհանգստության մյուս գլխավոր պատճառը։ Այստեղ խոչընդոտն այն է, որ Թուրքիան երբեք չի կատարել իր առջեւ դրված միջազգային պարտավորությունները եւ, հնարավոր է, գայթակղությունը մեծ լինի հին ձեռագիրը նույնությամբ կրկնելու։

Մենք բազմիցս նշել ենք այդ ճանապարհից դուրս գալու ուղիները եւ անիմաստ ենք համարում դրանք անընդհատ ներկայացնելը։ Ով ականջալուր է, նա մի բան հասկացել է երեւի։ Ուղղակի ցանկանում ենք եւս մեկ անգամ շեշտել, թե հայությունը սպառնալիքներից դուրս գալու ուղիները իր մեջ կրում է, որովհետեւ ի սկզբանե իր մեջ կրում է քաղաքակրթությունների զարգացմանը մասնակցելու ստեղծագործական բնական հատիկը, կենսագործունեության հավիտենականության հիմնական շարժիչը եւ պատասխանատվության հատուկ զգացողությունը հայրենիքի՝ սրբազան լեռնաշխարհի նկատմամբ։

Հղում` «Ուխտ Արարատի», Հայրենասիրական հասարակական նախաձեռնություն

28.07.2011 թ.